آن قدر جذابیت داری که حیرت می کنم..

 

من به بعضی چهره‌ها چون زود عادت می‌کنم
پیش‌شان سر بر نمی‌آرم، رعایت می‌کنم

 

هم‌چنان که برگ خشکیده نماند بر درخت
مایه‌ی رنج تو باشم رفع زحمت می‌کنم

 

این دهانِ باز و چشم بی‌تحرّک را ببخش
آن‌ قدر جذّابیت داری که حیرت می‌کنم

 

کم اگر با دوستانم می‌نشینم جرم توست
هر کسی را دوست دارم در تو رؤیت می‌کنم

 

فکر کردی چیست موزون می‌کند شعر مرا؟
در قدم برداشتن‌های تو دقت می‌کنم

 

یک سلامم را اگر پاسخ بگویی می‌روم
لذتش را با تمام شهر قسمت می‌کنم

 

ترک افیونی شبیه تو اگر چه مشکل است
روی دوش دیگران یک روز ترکت می‌کنم

 

توی دنیا هم نشد برزخ که پیدا کردمت
می‌نیشینم تا قیامت با تو صحبت می‌کنم

 

شاعر: کاظم بهمنی

 

****

(تو این زمستون سرد

دل هاتون گرم باشه)

 

اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است..

اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است 

دنیا برای از تو سرودن مرا کم است 

اکسیر من نه این که مرا شعر تازه نیست 

من از تو می نویسم و این کیمیا کم است 

سرشارم از خیال ولی این کفاف نیست 

درشعر من حقیقت یک ماجرا کم است 

تا این غزل شبیه غزل های من شود 

چیزی شبیه عطر حضور شما کم است 

گاهی تو را کنار خود احساس می کنم 

اما چقدر دل خوشی خواب ها کم است 

خون هر آن غزل که نگفتم به پای توست 

آیا هنوز آمدنت را بها کم است ؟

شاعر: محمدعلی بهمنی

****

با تشکر از دوست عزیز: 

мдjiD ××آریایــــــــیها××