از تو بعید نیست، جهان عاشقت شود..

از تو بعید نیست جهان عاشقت شود

شیطان رانده، سجده کنان عاشقت شود

از تو بعید نیست میان دو خنده ات

تاریخ گنگی از خفقان، عاشقت شود

توران به خاک خاطره هایت بیافتد و

آرش، بدون تیر و کمان، عاشقت شود

چشمان تو، که رنگ پشیمانی خداست

درآینه، بدون گمان، عاشقت شود

از تو بعید نیست، قیامت کنی و بعد

خاکستر جهنمیان عاشقت شود

وقتی نوازش تو شبیخون زندگیست

هر قلب مات بی ضربان، عاشقت شود

از من بعید بود ولی عاشقت شدم...

از تو بعید نیست جهان عاشقت شود!!

شاعر: -افشین یداللهی

****

شاید بعید.. شاید اغراق.. شاید واقعی..:)

در این خاک زرخیز ایران زمین ..

" شعر میهن "

دراین خاک زرخیز ایران زمین

نبودند جز مردمی پاک دین

همه دینشان مردی و داد بود

وز آن کشور آزاد و آباد بود

چو مهر و وفا بود خود کیششان

گنه بود آزار کس پیششان

همه بنده ناب یزدان پاک

همه دل پر از مهر این آب و خاک

پدر در پدر آریایی نژاد

ز پشت فریدون نیکو نهاد

بزرگی به مردی و فرهنگ بود

گدایی در این بوم و بر ننگ بود

کجا رفت آن دانش و هوش ما

که شد مهر میهن فراموش ما

که انداخت آتش در این بوستان

کز آن سوخت جان و دل دوستان

زمان رفت و زان آدم از چند رنگ به هرجای گردون نهادند چنگ..

🌹🌹

زمان رفت و زان آدم از چند رنگ

به هر جای گردون نهادند چنگ

 

خرد خفتگان ره به صحرا زدند

به خاک بیابان شناور شدند

 

چو با سوسمارو ملخ زد نشان 

چنین قوم نامیده شد تازیان

 

و زان سوی قومی دگر بی نظیر

 عزیزو شریفو نجیبو دلیر

 

به گلخانه ی این فلک پا گشود

 حقوق بشر را به دنیا سرود

 

ز پندارو کردارو گفتار نیک

 زبان زد به نیکی شد از کار نیک

 

نشستند درون بهشتی برین 

که نامیده شد مرز ایران زمین

 

زمان از پس روزگاران گذشت 

دل تازی از ما پر از کینه گشت

 

به ناشکری از هدییه کردگار

 زد اخر گلوی خرد را به دار

 

هر شبی میشنوم یک نفر از دور مرا..

 هرشبی میشنوم یک نفر از دور مرا

به خودش خوانده و من دیر به آنجا برسم

‌‌

‌‌

بنظر ثانیه ها تاخت به هم میتازند

که مبادا سحری زود به فردا برسد

‌

‌

گر قرار است که تنها بروم تا دم مرگ

چه سبب بود چنین محضر تن ها برسم

****

با تشکر از دوست عزیز: 

мдjiD ××آریایــــــــیها××

پیر اگر باشم چه غم، عشقم جوان است ای پری..

 پیر اگر باشم چه غم، عشقم جوان است ای پری

وین جوانی هم هنوزش عنفوان است ای پری

*

هر چه عاشق پیر تر عشقش جوانتر ای عجب

دل دهد تاوان اگر تن ناتوان است ای پری 

*

پیل مــاه و سال را پهلو نمی کردم تهی 

با غمت پهلو زدم، غم پهلوان است ای پری

*

هر کتاب تازه ای کز ناز داری خود بخوان

من حریفی کهنه ام درسم روان است ای پری 

*

یاد ایامی که دل ها بود لبریز امید

آن اوان هم عمر بود این هم اوان است ای پری 

*

روح سهراب جوان از آسمان ها هم گذشت

نوشدارویش، هنوز از پی دوان است ای پری 

*

با نواهــای جـــرس گاهی به فریادم برس

کین ز راه افــتاده هم از کاروان است ای پری

*

کام درویشان نداده خـدمت پیران چه سود

پیر را گو شهریار از شبروان است ای پری

 شاعر: شهریار

****

با تشکر از دوست عزیز: 

мдjiD ××آریایــــــــیها××

پیش رویت دگران صورت بر دیوارند..

پیش رویت دگران صورت بر دیوارند

نه چنین صورت و معنی که تو داری دارند

تا گل روی تو دیدم همه گل‌ها خارند

تا تو را یار گرفتم همه خلق اغیارند

آن که گویند به عمری شب قدری باشد

مگر آنست که با دوست به پایان آرند

دامن دولت جاوید و گریبان امید

حیف باشد که بگیرند و دگر بگذارند

نه من از دست نگارین تو مجروحم و بس

که به شمشیر غمت کشته چو من بسیارند

عجب از چشم تو دارم که شبانش تا روز

خواب می‌گیرد و شهری ز غمت بیدارند

بوالعجب واقعه‌ای باشد و مشکل دردی

که نه پوشیده توان داشت نه گفتن یارند

یعلم الله که خیالی ز تنم بیش نماند

بلکه آن نیز خیالیست که می‌پندارند

سعدی اندازه ندارد که چه شیرین سخنی

باغ طبعت همه مرغان شکرگفتارند

تا به بستان ضمیرت گل معنی بشکفت

بلبلان از تو فرومانده چو بوتیمارند

شاعر:

#سعدی 

****

ساده از دست ندادم دل پر مشغله را..

ساده از دست ندادم دل پر مشغله را

تا تو خندیدی و مجبور شدم مساله را...!

 من "برادر" شده بودم و "برادر" باید

وقت دیدار، رعایت بکند "فاصله" را

 

دهه‌ی شصتی دیوانه‌ی یکبار عاشق

خواست تا خرج کند این کوپن باطله را

عشق! آن هم وسط نفرت و باروت و تفنگ

دانه انداخت و از شرم ندیدم تله را

 

و تو خندیدی و از خاطره ها جا ماندم

با تو برگشتم و مجبور شدم قافله را...!

 

عشق گاهی سبب گم شدن خاطره‌هاست

خواستم باز کنم با تو سر این گله را

 

شاعر: 

عبدالجبارکاکایی

****

دیگر توان شعر گفتن هم ندارم..

دیگر توان شعر گفتن هم ندارم

آنقدر غم دارم که چیزی کم ندارم

دل خسته ام از عکس ها و خاطراتت 

جز زخم عشقت بر تنم مرهم ندارم

فرهاد بودم روزگاری درنگاهت

حالا چو جمشیدم که جام جم ندارم

آنقدر ویرانم که در توصیف حالم 

تشبیه زیباتر ز ارگ بم ندارم

من بوف کور صادقم بر روی دیوار 

جز سایه ی سنگین خود همدم ندارم

باید فراموشت کنم با مرگ اما

افسوس در جام شرابم سم ندارم

شاعر: محمدرضا محمدپور

****

با تشکر از دوست عزیز: 

мдjiD ××آریایــــــــیها××

امیدی بر جماعت نیست، میخواهم رها باشم..

 امیدی بر جماعت نیست، میخواهم رها باشم

اگر بی انتها هم نیستم بی ابتدا باشم

چه می شد بین مردم رد شوم آرام و نامرئی

که مدتهاست میخواهم فقط یک شب خدا باشم

اگر یک بار دیگر فرصتی باشد که تا دنیا -

بیایم دوست دارم تا قیامت در کُما باشم

خیابانها پر از دلدار و معشوقان سر در گُم

ولی کو آنکه پیشش میتوانم بی ریا باشم؟

کسی باید بیاید مثل من باشد، خودم باشد

که با او جای لفظ مضحک من یا تو، ما باشم

یکی باشد که بعد از سالها نزدیک او بودن

به غافلگیر کردنهای نابش آشنا باشم

دلم یک دوست میخواهد که اوقاتی که دلتنگم

بگوید خانه را ول کن بگو من کی، کجا باشم؟

شاعر: 

#سید_سعید_صاحب_علم

****

با تشکر از دوست عزیز: 

мдjiD ××آریایــــــــیها××

صدای گمشده در غارهای مسدودم..

صدای گمشده در غارهای مسدودم

فرود آمده از قله‌ای مه آلودم

کنار شمع نشستند و راز می‌گفتند

نگاه کردم و آتش برآمد از دودم

گرفتم آنکه گلستان شوند هیزم‌ها

چگونه سرد شود خاطرات نمرودم

به شوق یافتنت ای کلید دربدری

کدام کوچه بن‌بست را نپیمودم؟

تو نیستی که برایم انار دانه کنی

کجاست دانه تسبیح شاه مقصودم!

به روی خویش نیاور ولی بدان آنروز

کسی که پنجره‌ات را شکست من بودم

قطار صبح ازل رفت بی خداحافظ

در آستین غزل ماند دست بدرودم

شاعر: احسان افشاری

****

****