از این دیار غم زده،باید سفر کرد ..

  ‍ از این دیار غم زده ،باید سفر کرد...

باید بر این اقبال بد،فکری دگر کرد...

در شهر احمق ها که بی عقلان حکیم اند...

آن کس که عقلش بیشتر، دائم ضرر کرد...

آن شاخ زخمی بر درخت میوه ها بود...

آن کار نیکو را درخت بی ثمر کرد...

این ساقه ی زخمی دگر طاقت ندارد...

باید به بیداری همی ترک تبر کرد...

تا کی به مرداب عدم در جا نشستن...

باید به دریا دل زد و قدری خطر کرد...

ترک دیار پوچ کن،کافیست سهراب...

قایق نمیخواهد،به دل باید سفر کرد...

شاعر:

محمود_ابراهیم_گل

 

****

"آرامش یک رویا"