عقیقه ام به نگاهت که از بلا بپرم
تو آن بلای قشنگی که آمدی به سرم
اسیر چشم تو مشروطه خواه لجبازم
به خاطر تو ز شاهی چه ساده میگذرم
شبیه پنجره ای بسته رو به آزادی
ز هرچه آن ور دیوار هست بی خبرم
نصیبم از تو فقط قهوه ی قجر شده است
شهید وصل تو آخر به شیوه ی قجرم
برای مردم شهرم شبیه مثنوی ام
ولی به چشم تو بیتی مفید و مختصرم
انار نارس عشقم به شاخه ات خشکید
اسیر بهمن بی مهری ات شد این ثمرم
دو روز مال دلم بوده ای ملالی نیست
به آن دو روز کذایی همیشه مفتخرم
شاعر: علی صاحبکار
****
نبودی مثل من سرگشته در امواج چشمانی
که حتی نوح ترسید از چنین سیل خروشانی
نمی دانی چه دردی دارد از یار خودی خوردن
نخوردی مثل من از غیب هرگز تیرِ مژگانی
به جرم بوسه ای رسوای عالم بودم اما حیف ...
نشد وصلی مقدّر ، ماند داغی روی پیشانی
هزاران وعده ی خوبان،یکی را نیست امّیدی
غلط کردم که دل دادم به دست سست پیمانی
برایم دانه پاشیدی و می دانستم از اول ...
که این دام بلا دارد اسیران فراوانی
نباید اختیارم را به دست عشق میدادم
"چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی"
شاعر: فاطمه اتحاد
****
