کوه دلتنگی

 

خواستم بغض کنم دل نگرانم باشد
دست ِ افتاده به دور چمدانم باشد

 

به تماشای وی از دور قناعت کردم
دیدن هر قدمش یک ضربانم باشد

 

تا ته جاده پائیز دویدم سمتش
که در این سردی بهمن نگرانم باشد

 

قسمت این بود که دلتنگی من کوه شود
شاهد کاستی و ضعف ِ زبانم باشد

 

یار من کوه غرور است ولیکن اما
پاک و بی حقه ترین خلق جهانم باشد

 

حسرت دیدن رویش غم هر روزه ی من
غافلم!یک نگهش قاتل جانم باشد

 

لب لعلش به لبم گر برساند روزی
مایه ی شور و شعف یا هیجانم باشد

 

غزلم پر شده از خواهش دیدار رخش
قسمت این بود که در حد توانم باشد 

 

چند کبریت ته قوطی عمرم مانده
کاش تا دست به بعدی برسانم...باشد...

 

 شاعر: حسین قربانی

****

 

با تشکر از دوست عزیز: 

мдjiD ××آریایــــــــیها××

می چرخم از دلتنگی ات، دور اُتاقم را

می چرخم از دلتنگی ات، دور اُتاقم را

آیا شود، فالی زنی ،گیری سُراغم را

 

من مانده ام با یک بغل احساس شیدایی

عاشق شدم ، ثابت کنم ، این عشق داغم را

 

یوسف شدی ، درخلوتِ دیدار تو باید

پاره کنم ، پیـــــــراهنِ برگِ طلاقم را

 

میخندم و گاهی سه تاری می زنم ،تنها

وقتی که یادی می کنم شب بوی باغم را

 

در گیر و دار چشم لیلایت دلم فهمید!

گرما دهی احساس مجنون رواقم را

 

هم میزنم آن قهوه ی تحویل سالی را

شاید به" نوروزی "، ببینی اشتیاقم را

 

 

 شاعر: علی اکبر سلطانی 

****

 

با تشکر از دوست عزیز: 

мдjiD ××آریایــــــــیها××