عقیقه ام به نگاهت که از بلا بپرم
تو آن بلای قشنگی که آمدی به سرم
اسیر چشم تو مشروطه خواه لجبازم
به خاطر تو ز شاهی چه ساده میگذرم
شبیه پنجره ای بسته رو به آزادی
ز هرچه آن ور دیوار هست بی خبرم
نصیبم از تو فقط قهوه ی قجر شده است
شهید وصل تو آخر به شیوه ی قجرم
برای مردم شهرم شبیه مثنوی ام
ولی به چشم تو بیتی مفید و مختصرم
انار نارس عشقم به شاخه ات خشکید
اسیر بهمن بی مهری ات شد این ثمرم
دو روز مال دلم بوده ای ملالی نیست
به آن دو روز کذایی همیشه مفتخرم
شاعر: علی صاحبکار
****
صدای گمشده در غارهای مسدودم
فرود آمده از قله‌ای مه آلودم
کنار شمع نشستند و راز می‌گفتند
نگاه کردم و آتش برآمد از دودم
گرفتم آنکه گلستان شوند هیزم‌ها
چگونه سرد شود خاطرات نمرودم
به شوق یافتنت ای کلید دربدری
کدام کوچه بن‌بست را نپیمودم؟
تو نیستی که برایم انار دانه کنی
کجاست دانه تسبیح شاه مقصودم!
به روی خویش نیاور ولی بدان آنروز
کسی که پنجره‌ات را شکست من بودم
قطار صبح ازل رفت بی خداحافظ
در آستین غزل ماند دست بدرودم
شاعر: احسان افشاری
****
****
تو کاشکی که بیایی قرار بگذاریم
درون سینه دلی بیقرار بگذاریم
و روی صندلی پارک عاشقت بشوم
و اسم رابطه مان را بهار بگذاریم
برای قرمز لبهای بی سر انجامت
به جای طعم رژلب انار بگذاریم
تو به قیافه من دخترانه زل بزنی
وبعد شرم و حیا را کنار بگذاریم
بدون هیچ دلیلی به عشق پا بدهیم
برای بوسه کمی راهکار بگذاریم
بیا به خاطر این شعر عاشقانه من
برای روز سه شنبه قرار بگذاریم
شاعر: رحمان مولایی
****
با تشکر از دوست عزیز:
